مهمترین هدف عملیات نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران بویژه رزمندگان سپاه و بسیج از اجرای این عملیات که از شب دهم تیرماه 1365 به مدت 10 روز در سه مرحله اصلی در منطقه عملیاتی ادامه داشت، باز پس گیری شهر مهران در مناطق مرزی استان کرمانشاه و سلسله ارتفاعات قلاویزان از لوث وجود نیروهای دشمن و همچنین دستیابی به مرز و تامین کل منطقه بود.
منطقه عملیاتی کربلای یک از جنوب به ارتفاعات قلاویزان، از شمال به ارتفاعات نمه کلان کوچک، از غرب به امتداد غربی ارتفاعات قلاویزان و پاسگاه مرزی بهران آباد و از شرق به جاده مهران دهلران منتهی می شد.
مرحله اول عملیات در ساعت 22 و 30 دقیقه نهم تیرماه 65 با رمز یا «اباالفضل العباس ادرکنی» آغاز شد و رزمندگان اسلام در اغلب محورها خطوط دشمن را شکستند و تا قبل از روشنایی صبح روز دهم تیر ماه ضمن انهدام بیش از 10 گردان پیاده عراق، اهداف مرحله اول و قسمتی از مرحله دوم عملیات را به تصرف درآوردند.
ساعاتی بعد، دشمن با به کارگیری نیروهای احتیاط خود به محور امامزاده سید حسن پاتک کرد که با مقابله قوای خودی خنثی شد. سپس، یگان های خودی با مشاهده از هم گسیختگی نیروهای دشمن، عملیات را طی روز اول بدون وقفه ادامه دادند.
در شب دوم (شب یازده تیرماه )، تمام یگان های عمل کننده ضمن پیشروی در باقی مانده محدوده مرحله دوم عملیات، تا قبل از روشنایی صبح ، خط سراسری از هرمزآباد تا شیار مگ سوخته را کاملا و مقداری از محدوده مرحله سوم عملیات را نیز تامین کردند.
از آغاز روز دوم ( یازدهم تیرماه) عملیات در تمام محورها ادامه یافت و نیروهای رزمنده ضمن به اسارت درآوردن تعدادی از نیروهای دشمن به باغ کشاورزی وارد شدند و سپس در حدود ساعت 12 این روز نیز شهر مهران آزاد شد.
ساعت 6 صبح روز سوم ( 12 تیرماه )، دو تیپ گارد ریاست جمهوری عراق به ارتفاع 210 پاتک و پس از یک درگیری سخت این ارتفاع را تصرف کردند. به همین خاطر، رزمندگان اسلام مستقر در این منطقه حدود 200 متر عقب آمدند.
در ادامه عملیات، رزمندگان از محورهای قلعه کهنه و فرخ آباد به طرف تپه های غلامی و پاسگاه دراجی حرکت کردند و ضمن پاکسازی کامل منطقه، تعداد زیادی از نیروهای دشمن را به اسارت درآوردند.
طی 10 روز ایثار و مقاومت رزمندگان سپاه و بسیج در منطقه عملیاتی مهران 175 کیلومتر مربع از خاک جمهوری اسلامی ایران و بخشی از خاک عراق آزاد شد و چندین روستا و ارتفاعات قلاویزان و دو پاسگاه مرزی به دست رزمندگان اسلام افتاد. همچنین عقبه های دشمن در شهرهای بدره و زرباطیه عراق در دید و تیر رس نیروهای مسلح جمهوری اسلامی قرار گرفت.
در عملیات غرور آفرین کربلای یک تعداد 110 دستگاه تانک و نفربر، صدها دستگاه خودرو، چند انبار بزرگ مهمات و مقدار زیادی سلاح سبک و نیمه سنگین دشمن منهدم شد و در کنار خسارات، ده ها تیپ از یگان های ارتش عراق از میان رفت و بیش از 10 هزار نفر از قوای دشمن بعثی کشته یا زخمی شدند و یا به اسارت رزمندگان اسلام درآمدند.
آزاد سازی مهران دل امام را شاد کرد
حاج حمید پارسا که طی حضوری چندساله در جبهه بارها دچار مجروحیت شده است درباره عملیات کربلای یک ، می گوید: یکی از بارزترین عملیات هایی که اوج ولایتمداری و ایثار در آن نمود پیدا کرد، عملیات کربلای یک بود، دلیلش این بود که نیروهایی که قبل از این عملیات در چندین عملیات دیگر حضور داشتند و هنوز برای تجدید قوا و یا مرخصی به عقب نرفته بودند، در کربلای یک نیز حاضر شدند.
وی می افزاید: اجباری در کار نبود بلکه به دلیل بروز عملیات های پشت سر هم در فاو، فکه و بعد هم در مهران، کسی از دلش نمی آمد که عملیات ها را رها کند و به مرخصی اعزام شود. بعد از عملیاتی که در فکه انجام شد بخشی از بچه ها تسویه کردند تا به مرخصی اعزام شوند اما دوباره برگشتند.
پارسا تصریح می کند: این همان نیروی ایمان باور نکردنی رزمندگان اسلام بود. وقتی رژیم بعث، مهران را به تصرف خودش در آورد، صدام پیام داد که فاو را بدهید تا مهران را آزاد کنم.فاو تنها نقطه ارتباطی عراق با آب های آزاد به شمار می آمد و از موقعیت بسیار استراتژیکی برخوردار بود اما مهران موقعیت آنچنان برتر استراتژیکی و اقتصادی نداشت. این منطقه گرچه جزیی از خاک مقدس ایران به شمار می آمد اما از لحاظ ارزش شاید به پای فاو نمی رسید.
جواد رهبر دهقان، فرمانده وقت یکی از گروهان های گردان حضرت علی اکبر لشکر سید الشهدا علیه السلام در باره عملیات آزاد سازی مهران نیز می گوید: نیروهای بسیجی و سپاهی در آن منطقه حماسه سازی های فراموش نشدنی را رقم زدند.
وی می افزاید: پس از این موفقیت ها پیام امام راحل به رزمندگان اسلام نیز باعث شور و شوق زایدالوصفی در بین آنان شد و در واقع شعار رزمندگان این بود که «مهران آزاد شد / دل امام شاد شد». بعد از این عملیات دشمن جرات نکرد چنین اقداماتی را علیه ایران انجام دهد. همانطور که برخی از فرماندهان خودی باور نداشتند که چنین کار بزرگی را می شود انجام داد، نیروهای بعثی نیز در یک غافلگیری بزرگ قرار گرفتند و زمانی متوجه این موضوع شدند که چاره ای جز عقب نشینی از مهران و ارتفاعات قلاویزان و مناطق تصرف شده نداشتند.
رهبر دهقان خاطرنشان می کند: تمام روزهای دفاع مقدس، مملو از نور معنویت بود. با چشم خود می دیدم که نه غذا برای خوردن داشتیم و نه آب برای نوشیدن نه تجهیزات مناسب و نه نیروی انسانی قابل توجه. اما آنچه که باعث شد رزمندگان اسلام در مقابل دشمن بایستند، همان معنویت و اراده مستحکم الهی در قلوب آنها بود؛ در غیراین صورت آن شرایط را به هیچ وجه قابل تحمل نبود.
ابوالفضل اسلامی جانباز و رزمنده لشکر محمد رسول الله ص می گوید: در حالی که در گردان کمیل حضور داشتم به همراه تعدادی دیگر از همرزمان جهت انجام ماموریت شناسایی به مناطق اطراف اعزام شدم که در حین انجام شناسایی مواضع دشمن، پایم روی مین رفت و از زیر زانو قطع شد که این موضوع برایم باعث تاثر و تاسف بسیاری شد که چند روزی در کنار رزمندگان نبودم اما به هر ترتیب بعد از گذشت 25 روز مجددا به منطقه اعزام شدم و با عصا در ادامه عملیات کربلای یک به عنوان فرمانده گروهان شرکت کردم.
وی اظهار می دارد: این عملیات در نهایت به آزادسازی مهران و ارتفاعات بسیار مهم قلاویزان و انهدام چندین تیپ و لشکر رژیم بعث منجر شد. همچنین ارتفاعات 223 و 210 و قله 200 نیز به تصرف رزمندگان اسلام در آمد اما در این مسیر شهدایی نیز تقدیم اسلام شد که در بین آنها شهادت سردار رضا دستواره قائم مقام لشکر27 محمدرسول الله، شهادت سردار امیر مسعودی یکتا، فرمانده گردان المهدی حضرت سیدالشهدا، شهادت حجت الاسلام ملک زاده، امام جمعه موقت کرج، شهادت سلمان ایزدبار جانشین گردان حمزه لشکر10 به چشم می خورند.
اسلامی تصریح می کند: البته ما تا آخر عمر مدیون تمامی شهدایی هستیم که در حفظ اسلام جان خویش را نثار آزاد سازی خاک های وطن اسلامی نمودند.
نظر شما